Όταν ο ΜΑΤατζής χτυπάει τον άνθρωπο-σύμβολο της νεότερης ελληνικής ιστορίας που κατέβασε από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης τη γερμανική σημαία, τον Μανώλη Γλέζο...
Ειλικρινά δεν ξέρουμε κατά πόσο πρέπει να κατηγορούμε τον άνθρωπο αυτόν γι΄αυτήν την αποδοκιμαστέα από όλους μας ενέργειά του, όταν κάποιοι σ' αυτόν τον τόπο σκόπιμα έχουν φροντίσει να μην του καλλιεργήσουν τέτοιες ευαισθησίες και να τον καθοδηγήσουν στο να αποκτήσει την παιδεία που χρειάζεται, ώστε να μπορεί να ξεχωρίσει αυτόν τον άνθρωπο όχι απλώς από το γεγονός ότι έχει να κάνει με έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, αλλά και για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι άνθρωποι σαν τον Μανώλη Γλέζο που βάζουν πάνω από το προσωπικό όφελος αξίες όπως η ελευθερία και η πατρίδα είναι μετρημένοι στα δάκτυλα στον κόσμο!
Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι η σημαία τους και τα ινδάλματά τους, σ' αυτούς τους ανθρώπους θα έπρεπε κανονικά να πειθαρχούν και να υπακούν και όχι στους ανωτέρους τους και στους πουλημένους πολιτικούς μας που δεν διστάζουν να ξεπουλήσουν την πατρίδα για να "διασωθεί".
Το μένος όλων μας λοιπόν δεν θα πρέπει να στρέφεται προς αυτόν τον ανθρωπάκο, ο οποίος έχει γαλουχηθεί μέσα στο σαθρό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας, αλλά σ' αυτούς που επιλέξαμε να μας κυβερνούν κατά τη Μεταπολίτευση.
Όχι ότι αυτός δεν ευθύνεται καθόλου για αυτή την κατάντιά του, αλλά δεν έχει νόημα να τιμωρήσεις ένα άβουλο ον. Δεν φταίει και τόσο αυτός που βλέπει τον κόσμο ως μάζα, που δεν ξεχωρίζει νέους από ηλικιωμένους, που δεν γνωρίζει τον Μανώλη Γλέζο, που ξέρει να ξεχωρίζει μόνο τους ανωτέρους του, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη...Γνωρίζει μόνο αυτούς που επηρεάζουν άμεσα-έμμεσα τη θέση του και τον μισθό του. Γνωρίζει μόνο αυτούς που του δίνουν άμεσα-έμμεσα ένα κομμάτι ψωμί. Απ' όλους τους άλλους νιώθει ότι απειλείται και προκειμένου να προστατευτεί τους "μιλάει" με τη φωνή των γκλοπ και των δακρυγόνων. Όχι με τη φωνή της συνείδησής του, αυτή την έχει παραδώσει εδώ και πολύ καιρό στον πενιχρό μισθό που παίρνει.
Πολλά blog δημοσίευσαν τη φωτογραφία του με του με σκοπό να διαδοθεί αυτή και να βρεθεί αυτός ο ΜΑΤατζής και να τιμωρηθεί. Άδικος κόπος! Και να βρεθεί δεν θα αλλάξει τίποτε, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν! Άλλωστε δεν είναι και ο μοναδικός. Υπάρχουν πολλοί σαν και αυτόν.
Άρα σκοπός μας δεν θα πρέπει να εστιάζουμε σε μεμονωμένες περιπτώσεις και να προσπαθούμε να τις διορθώνουμε γινόμενοι μάλιστα εμείς κριτές, αλλά σκοπός μας θα πρέπει να είναι η ριζική αλλαγή αυτού του σάπιου εκπαιδευτικού και πολιτικού συστήματος αυτής της πολυπαθούσας και χιλιοεκμεταλλευόμενης πανέμορφης χώρας μας! Μόνο τότε ίσως αρχίσουμε να βλέπουμε και πάλι άσπρες ημέρες...
Υ.Γ.
Και μια στάλα ιστορία:
Την νύκτα της 30ης Μαΐου 1941, ξημερώνοντας η 31η Μαΐου του 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας αφαίρεσαν τη γερμανική πολεμική σημαία του Γ΄ Ράιχ, που κυμάτιζε σε ιστό στην Ακρόπολη Αθηνών, κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της εκεί φρουράς.
Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή που καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής.
Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή που καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής.
Πηγή: ClopYPastE.gr
No comments:
Post a Comment